T

Materiały zamieszczone na stronie są dostępne na na licencji creative commons CC BY SA.

Autor: Sławomir Mojsiuszko

Jan Tamulewicz – architekt irkucki pochodzenia polskiego. Autor kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Irkucku, powstałego w miejscu poprzedniego, spalonego podczas wielkiego pożaru miasta. Prace rozpoczęto w lipcu 1881 roku. Techniczny nadzór nad budową neogotyckiej świątyni pełnił inżynier-architekt baron Henrich Rozen. Budynek był gotowy pod koniec 1884 roku.

————————————————————————————————————————-

Konrad Tarasiewicz (1840-?) – ukończył petersburską Szkołę Budownictwa z tytułem pomocnika architekta i uprawnieniami urzędnika X klasy (1862). W 1869 został zatrudniony w Permie na stanowisku młodszego architekta. W 1874 roku został przeniesiony do Dagestanu, gdzie pracował jako kierownik prac przy budowlach wojskowych. Był architektem miejskim miasta Temir-Chan-Szury, później miasta Pietrowska. W 1886 przeniesiony do Batumi. Najważniejsze dzieła: drewniany teatr oraz cerkiew więzienna w Permie, baraki szpitalne w Osie, cerkiew pw. Pamięci 17 Października 1888 r. w Kutaisi.

————————————————————————————————————————-

Mikołaj Tołwiński (1857-1924) – w 1876 roku rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1880 ukończył uczelnię ze srebrnym medalem za wyniki w nauce. W 1882 roku za projekt koncepcyjny zamku wielkoksiążęcego na południu Rosji otrzymał nagrodę oraz tytuł artysty drugiej klasy. W 1884 roku – za liczne osiągnięcia architektoniczne – tytuł artysty pierwszej klasy. Od 1889 roku wykładał architekturę w Petersburgu, z tytułem akademika tamtejszej uczelni. W 1900 roku powrócił do Polski, gdzie został profesorem Politechniki Warszawskiej. Od 1909 roku był członkiem komitetu ds. budowy pomnika Fryderyka Szopena w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Autor licznych projektów na terenie dzisiejszej Polski, Ukrainy i Rosji. Jeden z najważniejszych architektów Odessy, o ogromnym wpływie na wygląd miasta. Sławę przyniosły mu liczne budynki użyteczności publicznej zaprojektowane i wzniesione na jubileusz 100-lecia Odessy, m.in. budynki instytucji państwowych i sądów wieńczących reprezentacyjny plac przydworcowy, który – po zakończeniu kompozycji – stał się wizytówką i „pierwszym widokiem” Odessy (1890).

Wymieniany jako jeden z największych architektów Ukrainy.

Najważniejsze dzieła:

– kompleks Szkoły Sadownictwa w Odessie;

– Żeńska Szkoła Handlowa w Odessie;

– Wydział Fizyczno-Chemiczny Uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie;

– Gmach Biblioteki Wydziału Prawniczego i Historycznego Uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie;

– Gmach Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie;

– kompleks uzdrowiska „Kujalnik” w Odessie;

– liczne dwory i budynki mieszkalne, m.in. Franza, Tangura w Odessie;

– gimnazjum męskie w Mariupolu;

– biblioteka miejska w Chersoniu;

– pałac rodziny Kuris w Petrowce;

– teatr miejski w Irkucku;

– szkoła zawodowa w Połtawie;

– osiedla robotnicze dla fabryki Newskiego Towarzystwa Fabryki Niciarskiego;

– gmach starostwa ziemskiego w Charkowie.

————————————————————————————————————————-

Romuald Tustanowski – architekt, działał przede wszystkim na terenie Ukrainy. Zaprojektował hotel „Genewa” przy ul. Włodzimierskiej 23 w Kijowie, w latach 70. XIX w. projektował domy przy ul. Nestorowskiej 31, Kościelnej 5, a w latach 80.: Strzeleckiej 6, Żyliańskiej 33, Troickim Zaułku 5. Jego najsłynniejszym dziełem, powstałym we współpracy z architektem Piotrem Fedorowem, była przebudowa domu Nikoli Artymowicza Tereszczenki, kijowskiego biznesmena i mecenasa kultury. W budynku zaprojektowanym w stylu włoskiego renesansu, sufity były malowane przez polskiego artystę Wilhelma Kotarbińskiego. Dziś mieści się w nim Muzeum Tarasa Szewczenki.